[İş Hayatı]İş Hayatının Sıkıcı Olmasının Nedenleri

Uzun yıllar boyunca eğitime yatırım yapıp iş bulduk, peki ya gerçekten mutlu ve tatmin edici bir hayat yaşıyor muyuz?

​

Görmek istemediğimiz insanları her gün görmek ve onların talimatlarına uymak zorunda kalmak.

no.1

Aile veya çiftler arasında bile uyumsuzluklar ve sık tartışmalar yaşanır. Çoğu insan bencildir.

Anlayışlı ve yakın ilişkilerde bile anlaşmazlıklar ortaya çıkabilir.

Normal zamanlarda ortaya çıkmayan sorunlar, savaş zamanı senaryolarında (para sorunları) ortaya çıkar ve insanların gerçek yüzünü gösterir.

Şirketin bize atadığı insanlarla oturup bir şeyler yapmamızı istediği düşünüldüğünde

Herkesin farklı görüşleri olduğu için durumlar kafa karıştırıcı hale gelir.

Genellikle nazik ve iyi niyetli kişilerin yöneticilik pozisyonlarına yükselmesi nadirdir. Ben bir kullanıcı olsaydım,

Benim yerime çalışanları zorlayacak birini yönetici olarak görmek isterdim.

Genellikle bu tür insanlarla çalışmak bile stresliyken, onların ruh hallerini de hesaba katmak zorunda kalıyoruz.

​

Ekonomik olarak anlamlı bir karşılık verilmiyor.

no. 2

İş bırakmamak için yeterli miktarda maaş veriliyor. Öncelikle kazandığım paranın nereden geldiğini net bir şekilde belirlemenin zor olduğu

çok yer var ve performansa göre ödeme yapılan yerler de rahat para kazanan insanlar yok. Performansa göre ödeme yapılan

yerlerde bile sonunda kendi performansınızın çok küçük bir kısmını alabiliyorsunuz. Çok fazla performans gösterip çok fazla kazanırsanız

şirket zaten karlı bir iş yapıyor demektir. Performans göstermek için zamanımızı ve enerjimizi çok fazla harcamak zorunda kalıyoruz ve

stres de çok fazla oluyor.

Genellikle idari işlerde çalışanlar için performans ölçmek zor olduğundan, verileni almak zorunda kalıyorlar, ancak

iş bırakmamak için yeterli olan miktarı iyi tespit edip tam olarak o miktarı veriyorlar. Eksik olan kısmı da kabul etmekle geçiştiriyorlar.

Birine onay verme yetkisi verilir ve bu yetkiyi alan kişiye

onay alınırsa ekonomik ödüllendirme özlemi tamamen giderilir.

Başkalarının gelirleri için kendi zamanımızı harcamak zorundayız.

no. 3

Geçen yılın bu zamanlarında şirkette ne yaptığımı hatırlamıyorum. Her gün aynı rutinler sonsuza dek tekrar ediyor.

Zaman geçtikçe geriye kalanlar sadece anılar ve fotoğraflar, videolar oluyor.

Hayatımızın en parlak dönemlerini hatırlayamamak ve başkalarının gelirleri için çalışarak geçirdiğimiz zamanların

hayatımızda özel bir anlamı olmaması. Geçtiğinde sadece zaman harcadığımızı görüyoruz.

Şans eseri terfi alıp yönetici veya başka bir pozisyona gelsek bile, ekonomik

ödülün hayatımızı değiştirmesi çok nadirdir.

Büyük bir şirkette yönetici olma oranı %0,7'dir ve

içeri girsek bile hayatımızın değişeceği garanti değilken, bu yola hayatımızı tamamen

harcamaya devam ediyoruz. Zamanı paraya çevirdiğimiz bu durumda, hızla kaçmamız gerekiyor.

Değiştirmezsek dün bugün olur, bugün yarın olur.