Öğle yemeğinden sonra asansörün önünde..

​

Aria: İyi yemek yedin mi?

Üniversiteli: Evet, lezzetliydi. Dün bir gün izin aldım ve sürekli uyudum, bu yüzden kendimi çok iyi hissediyorum.

Aria: İyi uyuyunca ruh halin de iyi olur, işler de yolunda gider, değil mi?

Üniversiteli: Evet.

Aria: Okuldayken de böyle mi yapardın? İyi öğrenciler gördüğümde, uykusuz kalarak

çalışan insanları pek görmüyorum.

Üniversiteli: Doğru. Ben de uykucu bir kişiliğim, bu yüzden iyi uyuyarak çalıştım.

Aria: Elbette.. Ben de çocuklarıma bol bol uyumalarını çok vurgulayorum.

Böylece senin gibi iyi bir üniversiteye girmelerine yardımcı olabilir mi?

Üniversiteli: İyi bir üniversiteye gitmenin mutluluk getirip getirmediğinden emin değilim. Biraz çalıştım ve işe girdim ama

mutluluk seviyesi düşük gibi görünüyor. Ama her şeyi bırakıp yeni bir şeye başlamak da korkutucu.

Büyük bir sorun çıkarmadığım sürece alt sınır sağlam.

Çevremde baktığımda, çalışmayan ve eğlenen, çeşitli şeyler deneyen ve büyük başarı elde eden insanları sık sık görüyorum.

Aria: Evet, şirket çalışırken büyük başarı elde etmek pek mümkün değil..

​

​

​

Sonuç olarak, bir uzmanlık lisansı (doktor) değilse, iyi çalışmak mutlulukla yakından ilişkili değil.

Alt sınırı daha güçlü bir şekilde savunuyor ama mutluluk seviyesi pek yüksek değil.

Çocuğumun mutlu olmasını istediğim için, onu mutlu olmayabileceği bir yola zorlamak ve sadece aramızı bozmak istemiyorum.