[เรื่องราวของบริษัท]เรื่องราวของพนักงานจบปริญญาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังรุ่น 90 ที่อยู่แผนกข้างๆ

หลังทานอาหารกลางวัน หน้าลิฟต์..

​

อารียา: ทานข้าวเสร็จแล้วเหรอ?

มหาลัยชื่อดัง: ครับ อร่อยมากเลยครับ เมื่อวานผมลาพักผ่อนทั้งวัน แล้วก็ได้นอนทั้งวันเลย รู้สึกสดชื่นมากเลยครับ

อารียา: นอนหลับสนิทแล้วก็รู้สึกดี มีแรงทำงานดีใช่ไหมล่ะ?

มหาลัยชื่อดัง: ใช่ครับ

อารียา: ตอนเรียนก็ทำแบบนี้ไหม? เห็นเพื่อนๆ ที่เรียนเก่งๆ ส่วนใหญ่ก็จะนอนน้อย แล้วก็

เรียนหนังสือกัน

มหาลัยชื่อดัง: ใช่ครับ ผมเป็นคนนอนเยอะอยู่แล้ว ดังนั้นผมเลยนอนให้เต็มที่ แล้วก็เรียนหนังสือไปด้วยครับ

อารียา: อย่างนี้นี่เอง.. ผมก็เน้นให้ลูกๆ นอนหลับให้เต็มที่เหมือนกันนะ

ถ้าดูแลตัวเองดีๆ แบบนี้ มันจะช่วยให้ลูกเข้าเรียนมหาลัยชื่อดังได้ไหมนะ?

มหาลัยชื่อดัง: ผมไม่แน่ใจหรอกครับว่าการเข้าเรียนมหาลัยชื่อดังมันจะทำให้มีความสุขหรือเปล่า ผมเรียนหนังสือบ้าง แล้วก็ได้งานทำในบริษัท

แต่ดูเหมือนว่าความสุขจะน้อยกว่าปกตินะครับ แต่ว่าผมก็กลัวที่จะลาออกจากงานแล้วไปเริ่มอะไรใหม่ๆ ด้วย

อย่างน้อยๆ ก็ยังช่วยลดความเสี่ยงที่จะล้มเหลวได้อยู่บ้าง

เห็นหลายคนเลยที่ไม่เรียนหนังสือ แล้วก็ไปลองทำโน่นทำนี่ จนสุดท้ายประสบความสำเร็จ

อารียา: ใช่ แต่พอทำงานแล้วก็ไม่ค่อยมีใครประสบความสำเร็จแบบนั้นหรอกนะ..

​

​

​

สุดท้ายแล้ว ถ้าไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง (แพทย์) การเรียนเก่งก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับความสุขมากนัก

มันช่วยลดความเสี่ยงที่จะล้มเหลวได้มากขึ้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้มีความสุขมากขึ้น

ในฐานะที่ผมอยากให้ลูกๆ มีความสุข ผมไม่อยากบังคับให้พวกเขาเดินไปบนเส้นทางที่อาจจะไม่ทำให้พวกเขามีความสุข เพราะมันอาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราแย่ลง