[เรื่องราวของบริษัท]เรื่องราวที่อยากบอกกับพนักงานฝึกงาน

เมื่อทำงานในบริษัทนั้น บางครั้งก็มีพนักงานพาร์ทไทม์หรือฝึกงาน

ได้รับมอบหมายให้มาประจำอยู่ที่แผนกต่างๆ เป็นระยะเวลาสั้นๆ แล้วก็ออกไป

โดยทั่วไปแล้วก็จะมีพวกที่แค่มาทำงานก็คัดลอกเอกสารหรือเล่นอินเทอร์เน็ตไปวันๆ

เรียกได้ว่าเป็นพวกขี้เกียจทำงานก็มี

แต่ก็มีบางคนที่ตั้งใจทำงาน

พอเห็นพนักงานแบบนั้นก็อดรู้สึกเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาไม่ได้

อยากจะช่วยเหลืออะไรสักอย่าง

​

เลยชวนคุยเรื่องดีๆ ก่อนที่พนักงานพาร์ทไทม์จะออกไป

แล้วก็พาไปทานข้าวด้วยกัน

(ถ้าไม่โอเคก็ไม่พาไปทานข้าว)

​

ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับการหางานและสถานการณ์ปัจจุบันของเขา

ถ้าสนใจวงการของเรา

ก็จะให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเริ่มต้นทำงานในวงการนี้

​

นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องที่มักจะพูดถึงกันอยู่เสมอ

​

เมื่อได้ทำงานในบริษัทไหนก็ตาม จะมีเส้นทางให้เลือกเดินมากมาย

ให้หาที่ที่ดูดีที่สุด

(ผลตอบแทนคุ้มค่ากับความพยายาม)

แล้วก็ย้ายไปอยู่ที่นั่น

ต้องดูความพยายามของเขาด้วย และความพยายามนั้นควรจะจบลงก่อนอายุ 33 ปี

​

หลังจากนั้นก็ยังสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ

แต่ช่วงเวลาที่ดีที่สุดน่าจะเป็นก่อนอายุ 33 ปี

ก่อนอายุ 32 ปี คือช่วง 'อายุน้อยและยังไม่มีประสบการณ์' แต่พออายุ 33 ปีขึ้นไปก็จะกลายเป็น 'อายุน้อยแต่ไม่ใช่เด็กแล้ว'

​

งานที่อยากทำนั้นคนอื่นก็อยากทำเหมือนกัน

โอกาสที่บริษัทเหล่านั้นจะเลือกเราก็ขึ้นอยู่กับศักยภาพและทัศนคติ

​

เพราะมองว่าเขามีทัศนคติที่ดีในระดับหนึ่ง

จึงชวนเขาไปทานข้าว

สิ่งที่มีผลต่อศักยภาพอย่างมากก็คือ

อายุที่ปรากฏ

​

อาจจะสงสัยว่าในยุคที่อายุคนยืนยาวแบบนี้มาพูดเรื่องอายุทำไม

อายุขัยที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการพัฒนาเทคโนโลยีทางการแพทย์

แต่เทคโนโลยีที่ช่วยให้ช่วงวัยหนุ่มสาวของคนเรายาวนานขึ้นนั้น

ยังไม่มีการพัฒนา

​

ลองมาพูดถึงเรื่องขงจื๊อ (Confucius) ดูบ้าง

ขงจื๊อ (Confucius) กล่าวว่าอายุ 30 ปีคือวัยที่มั่นคง

[อี้หลี่ (而立) : คำในหนังสือ论语 หมายถึงวัย 30 ปี ที่เริ่มสร้างรากฐานของชีวิต]

'รากฐานของชีวิต' ที่ขงจื๊อ (Confucius) พูดถึงนั้น

น่าจะหมายถึงการเลือกอาชีพ

​

ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยของขงจื๊อ (Confucius) หรือปัจจุบันนี้ อายุ 30 ปีก็เป็นช่วงเวลาที่ต้องตัดสินใจเลือกอาชีพของตัวเอง

​

ใช้ 'อาวุธ' (ศักยภาพ) ที่ยังมีอยู่

ย้ายไปทำงานในแผนกหรือบริษัทที่ดีกว่าเดิม

ขอแนะนำ

​

ความพยายามที่เท่ากัน ผลลัพธ์ที่ได้ และบริษัทหรือแผนกที่เราทำงานอยู่

ผลตอบแทนย่อมแตกต่างกันออกไป

​

ก่อนที่ 'อาวุธ' ที่จะใช้ในการไปสู่ที่ที่ดีกว่าจะหายไป

ลองพยายามดูหลายๆ ครั้งจะดีกว่า