Het huis werd op zaterdagavond om 9 uur na het tekenen van een voorlopig contract verkocht en de aanbetaling werd ontvangen.

Ik hoorde dat ze de aanbetaling wilden verhogen van 2-3 miljoen won naar 500 miljoen won, terwijl ze van plan waren om slechts 2-3 miljoen won te betalen.

​

Het bedrag was niet zo groot, maar het was zeker geen klein bedrag, dus ik dacht: "Zullen ze de overeenkomst echt verbreken?"

Het weekend verstreken en het was maandag, toen ik opeens het ongelooflijke verhaal hoorde dat ze de aanbetaling terug wilden.

ㅎㄷㄷㄷ Ik wist niet wat ik hoorde, ik werd helemaal gek.

​

Ik was verbijsterd, maar probeerde mezelf te beheersen en me beschaafd te gedragen.

'U heeft de overeenkomst geannuleerd, dus ik kan de aanbetaling niet teruggeven. Als u wilt procederen, kunt u dat doen',

Na deze moedige reactie,

ontving Aria na een paar dagen daadwerkelijk een aangetekende brief.

​

De annulering van de overeenkomst was duidelijk en de eis om de aanbetaling terug te betalen was eenzijdig,

dus ik wist dat ik een sterke positie had als het tot een juridisch geschil zou komen,

maar toen ik de aangetekende brief daadwerkelijk ontving,

raakte ik toch een beetje in de war. Ja, ik was een beetje bang.

Ik vroeg wat advies aan mijn kennissen en ik hoorde het verhaal van een andere kennis die vaak aangetekende brieven en rechtszaken voert.

Niet alleen tussen verhuurders en huurders, maar ook tegenover overheidsinstellingen, zonder aarzeling hun eisen duidelijk te maken.

Na het zien van dat, dacht ik: "Dit vind ik moeilijk omdat ik het niet gewend ben, maar het zal niet zo moeilijk zijn als ik het daadwerkelijk doe."

(Ik heb echt te braaf geleefd...)

​

Ter plaatse schreef ik een tegenargument, dat ik de volgende dag liet nakijken door een advocaat die ik kende, en stuurde het via een online aangetekende brief naar de koper.

​

Als ik vanaf het begin mijn gevoelens had geuit, hun impulsiviteit had laten zien en had gepleit voor genade,

dan had ik misschien overwogen om een ​​deel terug te betalen, maar omdat ze om terugbetaling van de aanbetaling vroegen met argumenten die tijdens de overeenkomst niet waren overeengekomen, werd ik nog bozer,

en ik heb dat ook in de aangetekende brief bekritiseerd.

​

[De koper moet zich realiseren dat een overeenkomst voor een groot onroerend goed een belangrijke beslissing is die grote verantwoordelijkheden met zich meebrengt.

Ondanks dat ze na het tekenen van de definitieve overeenkomst hun intentie om de overeenkomst na te komen niet hebben getoond,

en voorwaarden die niet in de definitieve overeenkomst waren opgenomen hebben opgelegd om terugbetaling van de aanbetaling te eisen,

is dit moeilijk te accepteren.]

(Korte en pijnlijke kritiek)

​

Als we bij de overeenkomst voor het onroerend goed de aanbetaling hadden vastgesteld op 10% van de verkoopprijs,

en het bedrag dat voor de voorlopige overeenkomst werd verzonden als een deel van de aanbetaling hadden gedefinieerd,

dan had ik de koper waarschijnlijk kunnen dwingen de overeenkomst na te komen,

en ik had deze stress kunnen vermijden.

​

Gelukkig is er een andere koper opgedoken en de overeenkomst is goed afgerond.

De sfeer is duidelijk een van 'snelle verkopen' en

daardoor kon ik deze keer gelukkig de aanbetaling veilig ontvangen en de overeenkomst goed afronden.